گل سرخ

گل سرخ، گلی بسیار معطر می باشد. گیاه گل سرخ در سال یکبار به مدت 35 تا 45 روز از نیمه دوم مارس تا پایان آوریل (گاهی تا اواسط ماه مه بسته به شرایط آب و هوایی) گل می دهد. در طول دوره گل دهی، گل های رز، روزانه و اول وقت از ساعت 5 تا 10 صبح دست چین می شوند.

شکوفه ها و گلبرگ های گل رز به صورت خشک شده به عنوان طعم دهنده و ماده ای مُلین در عطاری ها و خوار و بار فروشی ها به فروش می رسند. از گل های معطر آن در مارمالاد و شیرینی پزی استفاده می شود، و تقاضای جهانی برای روغن اسانس گران بهای آن روز به روز بیشتر می شود.

همچنین، علاوه بر روغن گل سرخ، از گلبرگ های خشک شده ی آن نیز برای مصارف مختلفی بهره می گیرند؛ در مصارف پزشکی به عنوان مکمل غذایی، جهت درمان مشکلات گوارشی بسیار حائز اهمیت است. در غذاهای ایرانی، مرغ با گل سرخ بسیار معروف است. از محبوب ترین آن ها، استفاده از گل سرخ (به ویژه پودر آن) در بسیاری از دسرها از جمله ماست، مربا، بستنی، شیربرنج، لوکوم های ترکیه ای و غیره به عنوان ماده طعم دهنده می باشد.

از گل سرخ در درمان دردهای قفسه سینه و شکم، خونریزی قاعدگی، به عنوان یک ملین و ضد یبوست در درمان ناراحتی های گوارشی و نیز برای تقویت قلب استفاده می شود. از جوشانده گل سرخ خشک شده به عنوان ماده ای ادرارآور استفاده می شود و به منظور پایین آوردن تب، تسکین درد در پستان و کاهش مشکلات قاعدگی توصیه می گردد.

.

به طور کلی استفاده های دارویی گل سرخ عبارتند از:
 ضد سرطان
 ضد میکروب
 ضد التهاب
 ضد استرس
 ضد دیابت؛ کاهنده گلوکز خون
 اثر بر روی قلب و عروق
 ضد ویروس HIV
 خواب آور
 مُسکن
 محافظت کننده اعصاب
 ضد تشنج
 آنتی اکسیدان

.

.

Source: Shabbir, F. (et. al.), “Damask Rose”, Chapter 17